آنفولانزا در نوزادان: علائم، پیشگیری و درمان
سه‌شنبه 7 نوامبر 23 | 23:35
آنفولانزا در نوزادان
آنفولانزا یکی از عفونت‌های ویروسی شدید دستگاه تنفسی فوقانی است که در فصل زمستان به وفور دیده می‌شود. این بیماری می‌تواند هر کسی را، از جمله کودکان، مبتلا کند. ویروس آنفولانزا ممکن است به اندازه کافی خطرناک باشد که به عفونت‌های جدی‌تری منجر شود، از جمله عفونت سینوسی (عفونت داخلی بینی)، عفونت گوش، ذات الریه (عفونت ریه‌ها) یا حتی مرگ.
کودکان و نوجوانان، افراد مسن، زنان باردار و افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند از بین افرادی هستند که ممکن است بیشتر تحت تأثیر آنفولانزا قرار گیرند و احتمال دارد که نیاز به مراقبت و درمان دقیق داشته باشند.
برای پیشگیری از آنفولانزا، واکسن‌های مخصوصی وجود دارند که می‌توانند به کاهش احتمال ابتلا به این بیماری کمک کنند. همچنین، شستشوی منظم دست، اجتناب از تماس با افراد مبتلا و زدن ماسک می‌تواند به کنترل انتشار ویروس آنفولانزا کمک کند.
آنفولانزا ناشی از ویروس‌های آنفولانزای A، B و C است. ویروس‌های آنفولانزای A و B معمولاً منجر به بیماری‌های همه‌گیر تنفسی می‌شوند که هر ساله در فصل زمستان و پاییز به وفور دیده می‌شوند.
ویروس‌های آنفولانزای A و B مشهور به قابلیت تغییر مداوم (جهش) در ساختار خود هستند، این ویژگی باعث می‌شود که واکسن‌های آنفولانزا نیاز به به‌روزرسانی سالانه داشته باشند تا در برابر نسخه‌های جدید ویروس موثر باشند. این تغییرات در ساختار ویروس آنفولانزا باعث می‌شود که افراد، در هر سنی به آنفولانزا مبتلا شوند.
از طریق واکسیناسیون سالانه و انجام اقدامات بهداشتی نظیر شستشوی منظم دست و استفاده از ماسک، احتمال انتقال ویروس آنفولانزا کاهش می‌یابد و می‌توان به کنترل انتشار بیماری کمک کرد. همچنین، افراد با علائم آنفولانزا نباید به محیط‌های عمومی بروند تا جلوی انتقال بیماری به دیگران را بگیرند.
برای مطالعه: سندرم کودک تکان خورده: علائم، خطرات، و پیامدها
نحوه انتشار آنفولانزا چگونه است؟
آنفولانزا یک بیماری ویروسی است که به طور عمده از فردی به فرد دیگر انتقال می‌یابد، به ویژه از طریق تماس مستقیم یا غیر مستقیم با فرد آلوده. ویروس‌های آنفولانزای A و B در بینی و گلوی فرد بیمار قرار می گیرند و از طریق سرفه، عطسه و حتی صحبت کردن منتشر می‌شوند.
علائم رایج آنفولانزا
آنفولانزا ممکن است با علائم متنوعی همراه باشد، اما برخی از علائم رایج آنفولانزا عبارتند از:
- تب ناگهانی
- سردرد
- دردهای عضلانی و کمر درد
- خستگی شدید و ضعف عمومی
- سرفه خشک و گلو درد
- سرماخوردگی و لرزیدن
- کم اشتهایی
در کودکان، علائم ممکن است شامل تب بالا، افزایش خستگی، سرفه، اشکال در تغذیه و کم اشتهایی باشد. همچنین، ناراحتی معده، استفراغ، اسهال، قرمزی و التهاب در گوش و چشم نیز در برخی موارد دیده می‌شود.
اگر شما یا کودک شما این علائم را دارد و فکر می‌کنید ممکن است آنفولانزا داشته باشید، بهتر است به پزشک مراجعه کنید تا تشخیص دقیق و درمان مناسب ارائه شود. همچنین، از تماس نزدیک با دیگران خودداری کرده و اقدامات بهداشتی را رعایت کنید تا جلوی انتشار بیماری را بگیرید.
برای مطالعه: درمان سریع دل درد نوزاد
تشخیص آنفولانزا
پزشک معمولاً با مشاهده علائم معمول از جمله تب، بی‌حالی، و مشکلات تنفسی در دستگاه تنفسی فوقانی می‌تواند به سرعت تشخیص بدهد که فرد آنفولانزا دارد یا نه.
همچنین، پزشک می‌تواند نمونه‌های خلط از بینی و گلو را جمع آوری کند و آنها را برای تحلیل به آزمایشگاه ارسال کند. در حال حاضر، کیت های تشخیصی سریع برای آنفولانزا در دسترس هستند. این کیت‌های تشخیصی اغلب دقیق هستند و می‌توانند به زودی تشخیص دهند آیا فرد آنفولانزا دارد یا خیر.
در مواردی که آزمایشات سریع نتیجه دقیق ندهند، پزشک ممکن است از امکانات تصویربرداری استفاده کند تا اطمینان حاصل کند که کودک مبتلا به ذات‌الریه (عفونت ریه) است یا نه. این اقدامات به پزشک کمک می‌کنند تا تشخیص دقیق‌تری برای بیماری ارائه دهد و درمان مناسبی را شروع کند.
روش های پیشگیری از آنفولانزا
- واکسیناسیون: واکسن آنفولانزا هر ساله برای جلوگیری از ابتلا به آنفولانزا در دسترس است. از سن 6 ماهگی به بالا، کودکان باید هر سال واکسن آنفولانزا دریافت کنند. این واکسن می‌تواند از انتقال ویروس آنفولانزا به کودک جلوگیری کند.
- داروهای تب بر: در صورتی که کودک از تب ناراحتی دارد، می‌توانید از داروهای تب بر مانند استامینوفن یا ایبوپروفن به او بدهید. اما باید دقت داشته باشید که داروهایی که به کودک می‌دهید، با توجه به وزن و سن او تجویز شوند. آسپرین نباید به کودکان داده شود، به خصوص اگر آنها مشکوک به آنفولانزا هستند، زیرا آسپرین ممکن است خطر ابتلا به سندروم ری (Reye syndrome) را افزایش دهد.
- داروهای ضد ویروس: در صورت نیاز، پزشک می‌تواند داروهای ضد ویروس را تجویز کند. این داروها در صورتی که در یک یا دو روز نخست آشکار شدن علائم بیماری مصرف شوند، بهترین اثر را دارند.
برای مطالعه: راههای درمان رفلاکس معده در نوزادان
دوره درمان آنفولانزا چقدر است؟
آنفولانزا ممکن است از چند روز تا یک هفته یا بیشتر نیز به طول بیانجامد. پس از گذشت پنج روز، تب و دیگر علائم معمولاً کمتر می‌شوند، اما سرفه و عطسه ممکن است ادامه داشته باشد. علائم آنفولانزا ممکن است پس از یک یا دو هفته کاملاً برطرف شوند.
برای جلوگیری از انتقال آنفولانزا، انجام اقدامات بهداشتی می‌تواند کمک کننده باشد. این اقدامات شامل شستشوی مرتب دست‌ها با آب و صابون، استفاده از ماسک و یا استفاده از آستین یا مچ بند در صورت عطسه یا سرفه، و جلوگیری از استفاده مشترک از لیوان‌ها و ظروف غذاخوری می‌شود. همچنین، در صورت بیماری، مهم است کودک در خانه بماند و از رفتن به مدرسه یا دیگر محیط‌های پر جمعیت خودداری کند. این اقدامات به کاهش انتقال ویروس به دیگر افراد کمک می‌کنند.
دیدگاه شما
